Een kadernota is een vooruitblik en toch blikken we ook even achterom. Wat is er zoal gebeurd en gedaan? Het is het eerste jaar dat we een zelfstandige gemeente zijn waarin duidelijk uitkomt dat geld en personeel moeilijker is geworden. Het blijft jammer dat we o.a. door de verzelfstandiging grote financiele uitdagingen hebben. Maar er is duidelijkheid en er komt nu hopelijk stabiliteit. Evengoed complimenten voor de mooie campagne die gestart is en nog doorloopt om personeel te werven. Tegelijk zien we moeite omdat er veel nieuw personeel is dat nog ingewerkt moet worden, waardoor zaken vertraging oplopen. Dit na een periode van al veel wisselingen van personeel. We hopen dat dit beter gaat worden en de campagne mooi en dichtbij nog meer vruchten af zal werpen. We begrijpen de ombuiging om de budgettering van de ondernemingsraad binnenformatief op te lossen. Echter, we willen wel vragen aan het college hierover met de leden van de ondernemingsraad in gesprek te blijven om dit te monitoren en te evalueren of er voldoende tijd is voor medezeggenschap. Dit is juist bij het opzetten van een nieuwe organisatie wel belangrijk.
Wat ons ook van het hart moet is dat we moeite hebben met de opstelling van een groot deel van deze raad ten opzichte van vluchtelingen. Het gaat hierbij om mensen, mensen met dezelfde wensen en verlangens die wij ook hebben. Doordat vooral de dingen die niet goed gaan nieuws zijn worden deze mensen door het gedrag van en klein deel als hele groep afgeschilderd als criminineel. Slechts 11 procent van het totaal aantal migranten dat naar Nederland komt is asielzoeker. Het is onvoorstelbaar dat deze kleine groep mensen de schuld krijgt van alles wat mis gaat en gevolg is van falend beleid, zoals woningtekort, verwaarlozing van asielopvang en de problemen in de zorg. Dat elke vluchteling in de eerste plaats een mens is met een naam, een gezicht en een uniek verhaal lijken we vergeten te zijn. Natuurlijk zijn er grenzen aan de mogelijkheden en moeten daar landelijk en Europees oplossingen voor gezocht worden. Als ChristenUnie vinden we nog steeds dat we ook als gemeente verantwoordelijkheid moeten nemen om te zorgen voor een betere verdeling van de opvang van de mensen die hier al zijn. Hierdoor kan een deel van de problemen in de opvang opgelost worden. Misschien moeten we het net als in Westerkwartier omdraaien en mensen vragen met ideeën te komen. Waar zouden mogelijkheden zijn en voor wie?
Als ik mijn bijdrage van mei vorig jaar zou herhalen vraag ik me af of iemand dat zou merken….maar nee, ik heb niet weer de foto’s van de brede betonpaden in een mooi bos versus een mooi grind of schelpenpad naar de griffie gestuurd. Toch willen we aandacht blijven vragen voor deze punten bij de uitvoering. Het is te laat voor zienswijzen, maar het schoot even door me heen of we bijvoorbeeld het toekomstige voetpad skeanpaed wyldpaed niet ook open kunnen stellen voor gewone fietsen. Misschien stimuleert dat nog het gewone fietsen boven elektrisch en dan is een gewoon schelpenpad afdoende, want ook gezondheid en vitaliteit waren belangrijke
aandachtspunten in het plan. Net als de uitgangspunten veilig, toegankelijk,
betrouwbaar en duurzaam, allemaal punten waar we blij van werden. En dan
destijds al de volgende passage over Gerkesklooster:
Dank, voorzitter, deze keer een wat langere bijdrage dan u van mij gewend bent, omdat dit onderwerp ons na aan het hart ligt. We begonnen deze raadsperiode met ons verkiezingsprogramma met de titel: samen recht doen. In onze maatschappij ligt de focus op de vrijheid van het individu, maar individuen komen vooral tot bloei in gemeenschap met de ander. We hebben elkaar nodig dat is mienskip! Van daaruit willen we oog hebben voor onze naaste. We zien de ongelijkheid en onrecht zowel in Nederland als in de wereld. Zo benaderen we ook vluchtelingen vanuit de bijbelse oproep tot barmhartigheid. Asiel- en migratiebeleid zien we als een Europese uitdaging en zou Europees opgelost moeten worden. Van de vluchtelingen waar we het hier over hebben heeft de landelijke overheid al vastgesteld dat ze voorlopig in ons land mogen blijven. Als gemeente zien we het als onze taak ook deze mensen te zien en zorg te dragen voor goede opvang. Net zo goed als we opkomen voor alle mensen in onze gemeente die het moeilijk hebben. Iedereen die de gemeenteraad een beetje volgt heeft kunnen zien hoe we als ChristenUnie op eigen initiatief met voorstellen komen om woningzoekenden en mensen met een kleinere beurs te ondersteunen. En dat zullen we blijven doen. Daar staan we voor.We laten ons dus op geen enkele manier aanpraten dat we er niet voor onze inwoners zouden zijn.
Als ChristenUnie zijn we er heel blij mij dat we stappen zetten richting een helder een uitlegbaar beleid voor de buitensportaccommodaties. Of het waar is of niet maar we kennen denk ik allemaal wel de klachten van inwoners van met name de kleinere dorpen, van ‘daar in Buitenpost kan alles’ of ‘bij Harkemase Boys, betaald de gemeente het wel’. We weten dat voor een deel zulke klachten ook wel waar kunnen zijn want het beleid was ook niet zo helder. Heel goed dus dat we dat gaan verbeteren.
Sport en beweging zijn natuurlijk ontzettend belangrijk. Voor jong en oud en om fit en gezond te blijven. Minstens zo belangrijk is het sociale aspect. Op en langs de sportvelden ontmoeten en praten inwoners van verschillende leeftijden en met verschillende achtergronden met elkaar. In deze tijd van polarisatie en individualisering zijn deze plekken belangrijk. Logisch dus dat de gemeente hier een rol in heeft. Voor hoe we dit doen bij de buitensportaccommodaties liggen nu een set met uitgangspunten op tafel. Als ChristenUnie kunnen we ons hier grotendeels in vinden en ook dat het college hiermee het gesprek aangaat met de verenigingen. Wel nog de volgende zaken die we graag anders of erbij willen.
Voor ons ligt een mooi preventie- en handhavingsplan middelengebruik Achtkarspelen. Zo lang ik in de raad zit is er vaak gesproken en zijn er zorgen geuit rond het middelengebruik in Achtkarspelen. In ons verkiezingsprogramma hebben we ook aangegeven hier aan te willen werken Er zijn zorgen over drugs, maar ook over alcohol en nu is vapen er bijgekomen, maar ook gokverslaving kan een vlucht zijn met tegelijk de hoop op het winnen van een prijs waarmee je financiele problemen in
één klap opgelost lijken. Er zijn tv programma’s waarbij het lijkt of half Nederland in de prijzen valt, dus ja…Vaak brengt het je dieper in de problemen. Maar alcohol is toch een bijzonder probleem, dat speelt net zoveel bij ouderen als jongeren. In 2008 is de Provincie gestart met Nuchtere Fries, waarbij ook al de samenhang gezocht werd binnen gezin, school en vrije tijd.
Er ligt een amendement op het voorstel over de centrumregeling en verordening. In onze beleving ademt dit amendement vooral wat tegenzin in het hele gebeuren. Zoals we vorige keer al zeiden worden ook wij meestal niet blij van gemeenschappelijke regelingen. Maar deze vinden wij naast nodig ook nuttig. En dan vooral omdat het echt wel ergens om gaat. Het gaat om de urgentie van mensen die dit echt nodig hebben. Kwetsbare mensen waarvan sommigen anders grote kans hebben op straat te komen. Naast dat dit voor de mensen zelf heftig is heeft dit ook impact op de hele gemeenschap. In 2023 waren er 591 huishoudens dakloos in
Friesland waarvan 14 in Achtkarspelen. Als we met deze regeling kunnen zorgen dat de kwetsbare groepen die in dit stuk genoemd worden eerder kans maken op een huis dan omarmen wij deze centrumregeling. Of het nu wel of niet verplicht is of wordt. Want alleen met onze eigen gemeente gaat dit niet lukken en/of wordt het veel duurder. Hiervan kunnen we ons inziens ook niet zeggen geen knaken geen taken, want het gaat om mensen. We gaan ook door met jeugdzorg en WMO en we denken dat dit ook gewoon moet gebeuren.
De parkeerplaatsen aan de Stationsstraat. De eigenaar van het pand aan de Voorstraat 39 wil graag dat dit terrein alleen nog maar gebruikt kunnen worden door de bewoners van zijn pand. Dat zou betekenen dat het parkeerterrein aan de openbaarheid onttrokken worden moet. Als ik het goed heb bespreken we dat dit voor de derde keer in de gemeenteraad. Helaas, want als ChristenUnie vinden we dat wel als raad de vorige keer een goed besluit genomen hebben. We hadden besloten om de parkeerplaatsen niet aan de openbaarheid te onttrekken maar ze gewoon, zoals dat al decennia het geval is, openbaar te houden. Een openbaar parkeerplaats dat gebruikt kan worden door alle bewoners van de Stationsstraat en de Voorstraat en de bezoekers van de dierenarts, klanten van de pizzeria en de winkels in de buurt en wie dan ook maar. Een juridisch advies had ook uitgewezen dat we als raad prima een dergelijk besluit nemen konden. Maar ja, het liep anders. Eind vorig jaar heeft de provincie het besluit van de gemeenteraad vernietigd en ze hebben ook direct maar besloten dat 8 van de 22 parkeerplaatsen niet langer openbaar meer zijn maar bestemd zijn voor de bewoners van pand aan de Voorstraat 39. Als ChristenUnie hadden we daar direct een raar gevoel bij; waarom treedt de provincie zo in de bevoegdheid van de raad en waarom dicteert ze ook zo precies wat de eindoplossing moet zijn? Dat gevoel van een rare beslissing kregen we bevestigd op de beantwoording van onze vragen tijdens de informatiecarrousel. Ik vind dit jammer. Het gaat hier om een hele lokale aangelegenheid, op ongeveer 100 meter afstand van de raadszaal, wie kan hier nu beter over oordelen; de gemeenteraad of de provincie in Leeuwarden? De gemeenteraad natuurlijk. Het gaat om een zaak met best veel beleidsvrijheid en een situatie waarin we de belangen echt wel goed afgewogen hebben. Het was beter geweest als de provincie zich niet met de inhoud had bemoeid.
We begonnen deze raadsperiode met ons verkiezingsprogramma met de titel: samen recht doen. In onze maatschappij ligt de focus op de vrijheid van het individu, maar individuen komen vooral tot bloei in gemeenschap met de ander. We hebben elkaar nodig dat is mienskip! Van daaruit willen we oog hebben voor onze naaste. We zien de ongelijkheid en onrecht zowel in Nederland als in de wereld. Zo benaderen we ook vluchtelingen vanuit de bijbelse oproep tot barmhartigheid. Asiel- en migratiebeleid zien we als een Europese uitdaging en zou Europees opgelost moeten worden. Van de vluchtelingen waar we het hier over hebben heeft de landelijke overheid al vastgesteld dat ze voorlopig in ons land mogen blijven. Als gemeente zien we het als onze taak ook deze mensen te zien en zorg te dragen voor goede opvang. Net zo goed als we opkomen voor alle mensen in onze gemeente die het moeilijk hebben. Iedereen die de gemeenteraad een beetje volgt heeft kunnen zien hoe we als ChristenUnie op eigen initiatief met voorstellen komen om woningzoekenden en mensen met een kleinere beurs te ondersteunen. En dat zullen we blijven doen. Daar staan we voor.We laten ons dus op geen enkele manier aanpraten dat we er niet voor onze inwoners zouden zijn.
De tennisbanen in Drogeham. Mooi en goed dat we dit als raad op de agenda hebben. Vorig jaar zag het er niet goed uit voor de tennisvereniging. De vereniging keek uit naar renovatie van de banen maar kreeg in plaats daarvan van het college te horen dat renovatie er niet komen zou. Omdat de accommodatie er niet goed bijligt betekende die beslissing van het college feitelijk het einde van de tennisverenging. Los van de vraag of college die formele bevoegdheid had waren we als ChristenUnie van mening dat de keuze hier in de raad gemaakt moest worden.
En dan naar de inhoud. Ja, dat is wel wat anders dan vorig jaar. Toen was het idee van het college om niet te renoveren en nu is het voorstel om wel te renoveren. Dat is de verdienste van de tennisvereniging. Waar ze vorig jaar voor het oog nog passief in afwachting waren wanneer de gemeente in actie zou komen voor renovatie zijn ze de afgelopen periode zelf in actie geschoten. Ze hebben van zich laten horen.