Achtkarspelen oars as oars
Achtkarspelen is oars as oars, heb ik de laatste tijd vaak gehoord in de raadszaal.
Het is waar, ook ik ben een trotse Wâldpyk in hart en nieren en draag met regelmaat uit aan iedereen die het maar wil horen wat dat nou eigenlijk precies is. Het is moeilijk te vatten in woorden want er komt vooral ook gevoel bij kijken. Dat gevoel verbonden te zijn met de streek, met de grond en de mensen die er wonen.
Hier doen we de dingen oars as oars, op onze eigen manier. We zijn verbonden met elkaar en kijken vooral naar binnen, alles wat van buiten komt wordt met een gezonde dosis voorbehoud, ja soms zelfs met argwaan bekeken. We zijn recht door zee en houden er van dat dingen duidelijk zijn.
Wie eenmaal wortel heeft geschoten op deze grond is hier maar moeilijk weer weg te krijgen. Dat geldt ook voor onze jeugd. De jongere generatie die zo belangrijk is voor de leefbaarheid van de door ons zo geliefde Wâlden wil hier graag blijven wonen en werken.
Maar we hebben met z’n allen een probleem; een tekort aan woningen voor starters en het middensegment. Een rem op de woningbouw door het veelkoppige monster krimp.
Maar van bouwen voor leegstand is vooralsnog geen sprake in de meeste dorpen van Achtkarspelen. En zo creëren we op termijn misschien wel onze eigen krimp en teloorgang door onze starters de gemeente uit te jagen. Want om voorzieningen, bijvoorbeeld winkels te behouden in Surhuisterveen is groei nodig. Groei is leefbaarheid en daarom is het zaak om woonruimte te creëren voor de jeugd. Maar er is meer nodig om leefbaarheid op de lange termijn te garanderen.
Toegang tot werkgelegenheid en bereikbaarheid en ontwikkeling van onderwijs is van levensbelang om de krimp geen zelfvoorspellende profetie te laten worden, dan wel te lijf te gaan. Groei en samenwerking in de wijde regio is dan ook voor van groot belang voor Achtkarspelen. Samenwerken is delen en wie niet kan delen kan ook niet vermenigvuldigen, zei ooit een wijs man.
We zullen als Achtkarspelen dan wel bereid moeten zijn ons blikveld te verruimen en naar buiten moeten durven kijken om de samenwerking te zoeken in de regio. Ook buiten de gemeente liggen kansen voor onze inwoners. De bouwcampus in Dokkum bijvoorbeeld behoudt en brengt ook de nodige kennis en werkgelegenheid voor onze inwoners.
De Regiodeal is daarom belangrijk voor Achtkarspelen. Ook als niet op voorhand in beton gegoten is hoeveel het Achtkarspelen financieel op gaat leveren.
We weten namelijk niet op voorhand of de te investeren 1,28 miljoen in veelvoud terugvloeit naar Achtkarspelen. Maar een simpele rekensom leert snel dat een investering van een kleine € 50 per inwoner het meer dan waard is om ook in de toekomst Achtkarspelen leefbaar te houden. Nu niet investeren getuigt van korte termijn visie. De kans dat deze investering op lange termijn rendeert en onze inwoners ten goede komt is groter met dan zonder regiodeal. Niet elke ontwikkeling is direct in geld uit te drukken op de korte termijn.
Het afschieten van de regiodeal is daarom sowieso een gemiste kans, doe het dus een keer oars as oars en kijk verder dan Achtkarspelen alleen.
Voor onze jeugd is de wereld groter dan Achtkarspelen alleen. Als we de jeugd in Achtkarspelen willen houden en daarmee de gemeente leefbaar, zullen we moeten zorgen dat de wijde regio en meer dan dat bereikbaar is, zodat de jeugd ook in de toekomst toegang blijft houden tot onderwijs en werk. De randvoorwaarden voor groei en ontwikkeling.
Daarom hoop ik dat de voltallige raad op de ingelaste vergadering 9 mei alsnog het college het mandaat geeft om er voor Achtkarspelen een goede regiodeal van te maken. Want zonder regiodeal weten we zeker dat de tientallen miljoenen die beschikbaar zijn voor de regiodeal in Noord Oost Fryslân sowieso niet in Achtkarspelen terecht komen. Met onze Wâldse ondernemersmentaliteit waarin we goed in onderhandelen zijn en we ons de kaas niet van het brood laten eten moeten we toch wat meer lef tonen en in kansen denken.
foto:© Gemeente Achtkarspelen
