Mensen zoals wij
Op de hele wereld zijn mensen zoals wij,
die niet veel begeren en wensen zoals wij,
om in rust en vrede te leven met elkaar,
waarom is dat voor zo weinig mensen waar?
Ieder land heeft grenzen, die mensen zoals wij,
doodgewone mensen, die denken zoals wij,
het gevoel gaan geven, dat aan de overzij,
mensen wonen die heel anders zijn dan wij.
Maar de dag zal komen dat wij beseffen gaan,
dat het anders worden moet voortaan.
Als wij onze kinderen gelukkig willen zien
moeten wij verhinderen dat zij als wij misschien
in een wereld leven en dat is nog de vraag
die nog evenzeer verdeeld is als vandaag.
Om in rust en vrede te leven met elkaar,
waarom is dat voor zo weinig mensen waar?
Al vijfenveertig jaar geleden hoorde ik dit lied van een koor van het St. Vituscollege Bussum en kocht ik de Elpee. Deze tekst van zoveel jaar geleden is nog steeds actueel en zo waar. De ChristenUnie heeft vragen gesteld of er in onze gemeente een plek is voor opvang van mensen in nood uit Afghanistan. Er lijkt verharding te ontstaan en er wordt van alles geroepen over de Afghanen waar het nu om gaat. Natuurlijk kunnen we in ons kleine landje niet de hele wereld opvangen, maar deze mensen hebben onze militairen geholpen tegen de onderdrukkende Taliban. Als ze niet vluchten worden ze hiervoor zwaar gestraft, waarschijnlijk vermoord. Als ChristenUnie willen we betere samenwerking om een goede verdeling van vluchtelingen in Europa tot stand te brengen en natuurlijk opvang in de regio. Maar er worden al miljoenen vluchtelingen in de regio opgevangen. Laten we niet wegkijken voor mensen in nood en laat de tekst hierboven goed op je inwerken. Mensen zoals wij, jij en ik willen een goed leven, daarvoor wil de ChristenUnie zich inzetten. Voor de mensen en kinderen in onze gemeente, maar ook waar nodig voor mensen verder weg. Het één sluit het ander niet uit. Zorg voor elkaar, kiezen voor wat écht telt. In het groot en in het klein. Ver weg en dichtbij.
